Those Who Do Not Believe In Magic Will Never Find It

And I found Magic!

Ik ben verliefd geworden! De liefde was er meteen... op het eerste gezicht. Compleet met de kriebelende vlinders, de roze bril, het warme jas gevoel en het idee 'this was meant to be'.

Mijn nieuwe liefde bevindt zich in Hergla. Ineens was het daar... scrollend op FaceBook zag ik het voorbij komen. Meteen was daar was die magnetische klik. Ik hoefde er geen seconde over na te denken en heb dan ook meteen een bericht gestuurd.

De klik was gelukkig wederzijds! Zoals ik altijd zeg 'Wat goed is komt snel', zo ging het hier ook. De sleutel tot het object van mijn liefde had ik de volgende dag al in mijn hand.

Het afgelopen jaar hebben best vaak vrienden en kennissen aangegeven dat zij graag naar Tunesië willen komen. De bouw van ons huis duurt echter langer dan verwacht en velen willen al eerder komen. Mijn appartement in Kantaoui is echter toch net iets te klein om met behoud van wederzijdse privacy hier te logeren. Daarnaast is het straks, als we gaan bouwen (no news about that yet), ook handig voor mij om in Hergla te zijn zodat ik de bouw op de voet kan volgen. Tunesiërs hebben namelijk nogal de neiging hun eigen gevoel te volgen is mijn ervaring. Nou vind ik dat van nature erg mooi. Echter, als je een muurtje wilt hebben van bijvoorbeeld een meter hoog, maar de man die de stenen moet stapelen vindt anderhalve meter mooier, dan kan het maar zo zijn dat hij zijn hart volgt. Dan is het toch wel handig dat je in de buurt bent...

Mijn nieuwe liefde biedt mij een oplossing!

Droomhuisje... ik noem het Villa Magica

In Hergla gelegen, op 10 minuten lopen van zee, met een tuin van 1.700 m2 vol met olijfbomen, een moestuin vol met kruiden, groenten en fruit. Mijn nieuwe liefde.... te leen voor onbepaalde tijd... Wakker worden en vanuit je bed de zee zien om vervolgens de openslaande deuren naar het balkon te openen en de zilte zeelucht op te snuiven. De rust daar, het is bijna on-aards.

De liefde is groots, het huisje is klein. Het is namelijk een gescheiden gastverblijf van het huis ernaast. De eigenaren leven echter in Frankrijk en brengen hoogstens een paar weken per jaar hun vakanties in Hergla door. En ze verhuren geloof ik soms via AirBnb. Mijn kleine huisje heeft een eigen opgang en heeft eveneens, heel privé, het zicht op de immense tuin.

Natuurlijk ben ik meteen begonnen met het (her)inrichten van het huisje. Ik heb inmiddels genoeg leuke spullen hier verzameld om het te kunnen verdelen over twee huisjes. En het is niet zo groot. Een woonkamer die overloopt in een eetgedeelte waar zich ook een open trap naar boven bevindt. Een compleet ingerichte keuken met een zee aan opbergruimte is mooi uit het zicht weggewerkt. Een superleuk raampje aldaar met zo'n lekker diepe vensterbank biedt uitzicht op de tuin.

Boven is een open ruimte met een slim bedachte scheidingswand met aan de ene zijde een stijlvolle wasbak en aan de andere zijde de douchecabine (met uitzicht op zee). Er is een tweede toilet boven en een tweepersoons slaapkamer met balkon. Ook hier is het uitzicht natuurlijk magisch! Word je daar wakker en is het alsnog een droom...

Het huisje kent een traditioneel Tunesische bouw. Het lijkt op de huisjes die je in Griekenland ziet op bijvoorbeeld Santorini. Maar geloof mij; deze bouwstijl is niet typisch Grieks. Deze Arabische bouwstijl vindt zijn oorsprong toch echt in Tunesië. Denk maar aan de Berbers...

De hoge, gebogen plafonds functioneren als een natuurlijk airco systeem. Daar dragen de dikke muren natuurlijk ook een aardig steentje aan bij. Normaliter bevindt de vensterbank zich aan de buitenzijde van het raam, maar ik ben blij dat ze dat bij dit huisje toch anders gedaan hebben. Ik blijf die Nederlandse, en die wil haar vensterbank gewoon binnenshuis hebben want hey... genoeg leuke spullen voor op die vensterbank.

Gelegen in een rustig wijkje (waar overigens ook veel Europeanen wonen) loop je vanuit de tuin binnen 10 minuutjes naar het strand. Ietsje verderop ligt het prachtige natuurgebied Madfoun. Mooi om te wandelen, maar fietsend ook een goed plan.

Lopend ben je ook met 10 minuten in het dorpje alwaar je alles kunt vinden wat je nodig hebt. En er zijn veel leuke eettentjes in Hergla te vinden. Veelal met verse vis op de kaart. Ongetwijfeld 'the catch of the day' want Hergla heeft een actief vissershaventje. Een wijntje bij het eten kun je hier vergeten: niet halal. Maar zelf mis ik dat niet. Ik drink gewoon een Citronnade, een typisch Tunesisch drankje waar ieder restaurant z'n eigen recept voor heeft.

Als je een wijntje niet kunt missen, dan kun je deze halen bij de grotere supermarkten en drink je deze gewoon thuis, aan het strand, of in een luie stoel onder de olijfbomen.

In de toeristische gebieden van Sousse waar grote hotels zijn kun je overigens wel gewoon een biertje of een wijntje bestellen. Bij veel restaurants in Port Kantaoui eveneens. En anders gewoon een avondje naar Hard Rock Café. Maar dit alles niet tijdens Ramadan want dan is alles gesloten, op een paar eettentjes in de haven van El Kantaoui na. Ook in de supermarkten gaat de afdeling alcohol die weken op slot.

Ik ga overigens nog wel op zoek naar een fiets. Hier in Sousse krijg je mij niet op een tweewieler... veel te gevaarlijk in mijn ogen. In Hergla kan het echter prima. Ik zoek zo'n leuke... eentje met een rieten mandje voorop. Schilder ik 'm zelf wel in een leuke kleur. En natuurlijk koop ik er dan twee. Ik zie Femke en mij al fietsen. To be continued...

Hergla is in mijn ogen mooi, schoon, overzichtelijk, niet te groot en rustig. Daarnaast heeft dit kustdorpje een authentieke kern en vreselijk aardige mensen. Je kunt ook zomers aan het strand plekjes vinden waar je echt helemaal niemand ziet. Je hebt de keuze uit zand- of rotsstranden en het water is ongelooflijk helder en zoooo mooi van kleur!

Wil je de drukte in dan pak je de louage naar Sousse. De louage is een klein taxi busje en let wel, ze rijden als gekken. Dit is het enige transportmiddel waarvan men grapt 'je vertrekt om half tien en komt vijf voor half tien aan'. Een gewone taxi nemen is geen optie want die rijden alleen binnen de plaatsen zelf en gaan de stads- of dorpsgrens niet over. Daar is dan die louage voor bedoeld. Voor dit vervoermiddel ga ik overigens spontaan aan de kant als ik 'm in mijn autospiegels zie opdoemen.

Je kunt trouwens ook de louage naar Hammamet pakken. Gaat ook razendsnel want die pakt de snelweg en dan ben je er zo.

En oh ja, de luchthaven Enfidha is maar 10 autominuutjes verwijderd van Hergla. Da's wel heel fijn! Enfidha is een mooie en moderne luchthaven vanwaar niet veel vluchten per dag vertrekken dus Schiphol taferelen maak je er niet mee. Parkeren doe je ook gewoon voor de deur en je hoeft geen uren te lopen eer je de gate bereikt. En hoe fijn; Nizar werkt daar.

Wil je een weekje (of misschien wel 10 dagen of 2 weken) komen, stuur mij dan even een privé berichtje. Je bent meer dan welkom en ik kan je voorzien van wat tips en natuurlijk kom ik je ophalen van de luchthaven en breng ik je ook weer terug. Als je écht wat mee wilt krijgen van de schoonheid en de cultuur van Tunesië, de vriendelijkheid van de mensen... dan kun je beter geen all-inclusive hotel boeken. De meeste mensen die dat doen verblijven alleen aan het strand en in het hotel en zo mis je alle charme van dit land waar ik mijn hart aan verloren heb. Tot nu toe is iedereen die bij ons geweest is razend enthousiast huiswaarts gekeerd met de belofte om terug te komen. Zelfs mijn moeder!

Woonaccessoires

Nu we het toch over huizen hebben, sluit het onderwerp woonaccessoires hier mooi bij aan. Had ik dat niet beloofd in mijn vorige blog?

Er is hier niet echt een specifieke winkel waar ik woonaccessoires vind waar ik blij van word. Het is meer een kwestie van je ogen goed open houden. El Jem is zo'n plaats waar je winkeltjes vindt waar ik uren in rond kan struinen. Ze hebben vaak oude dingen als bijzondere vazen, potten of karaffen. Vaak ook spullen uit de Hamam en laat ik dat nou heel mooi vinden. Tevens vind je oud gietijzeren spullen, handgemaakte bakjes en bordjes uit Bizerte, een hoop oude koperen spullen waarvan ik vermoed dat het uit Frankrijk afkomstig is, prachtig bewerkte oude sierraden en natuurlijk de wollen margoums. Dat zijn voor mij de allermooiste kleden. Ook de kussens van dit fabrikaat vind ik geweldig. Je ziet ze niet eens echt veel, je moet echt goed zoeken. Tunesiërs houden van kleur, en ik, ik niet. Dus als je iets zoekt in naturel tinten dan moet je echt wel goed zoeken. Gelukkig heb ik al heel wat kunnen vinden. Daarnaast kun je ze ook op maat laten maken. Je kunt zelfs het patroon doorgeven wat je mooi vindt. Prachtig om te kijken hoe ze achter zo'n weefgetouw aan het werk zijn.

In Ksar Hellal kun je terecht voor textiel. Naast een hoop kleding vind je hier ook plaids, hamam doeken (hier noemen ze het een fouta), de meest mooie rollen touw, prachtig jute washandjes en uiteraard ook weer allerlei kleden. Zijn de meeste dekbedden in Nederland gewoon wit, hier vind je het dekbed zelf in allerlei prints en kleuren.

Voor serviesgoed en potten moet je in Nabeul zijn. Daar komen ook de kleurrijke Tunesische borden en schalen vandaan.

Hergla staat bekend om haar vele Halfa winkeltjes. Daar vind je spullen die gemaakt zijn van dit speciale soort zeewier. Leuke krukjes, bijzondere lampenkappen, spiegels en manden in alle soorten en maten. Ook van dadeltakken weten ze van alles te maken. Het ontbreekt de Tunesiër geenszins aan creativiteit.

Mocht je nou interesse hebben in iets, stuur mij dan een privé berichtje. Wellicht kan ik iets voor je meenemen als ik weer naar Nederland kom. Met name de plaids en hamam doeken zijn hier waanzinnig. Je hebt ze veelal in twee maten (en dus in alle kleuren van de regenboog) en de grootste maat is iets van 2 x 3 meter dus ook geschikt als grand foulard of als soort van sprei op je bed. En die gave washandjes (rechtsonder op de foto's) passen altijd wel in mijn koffer. Tevens zijn er wel wat mensen te vinden die regelmatig met een busje naar Europa rijden. Het is mogelijk om iets aan hen mee te geven.

In maart is er een grote exhibitie in Tunis waar alle Artisin artiesten van Tunesië samen komen. Het is een internationale beurs dus ook te bezoeken voor mensen die willen importeren. Ik ben er vorig jaar geweest en was echt onder de indruk. Ook dit jaar wil ik absoluut weer gaan. Een precieze datum is op dit moment nog niet bekend en ook dat is typisch Tunesisch... zou ondenkbaar zijn in Nederland. En ook grappig om te vermelden... als het de eerste dag om bijvoorbeeld 10.00 uur opent, wees dan vooral niet de eerste bezoeker want de meesten starten klokslag 10 uur pas met de opbouw van hun stand. Ook zo'n dingetje... haha.

Winter in Tunesie

Daar waar het in Nederland oneindig leek te regenen en de afgelopen week ook sneeuw viel is het in Tunesië heerlijk winterweer. Wat dat inhoudt? Nou, het was afgelopen week gemiddeld genomen zo'n 25 graden overdag. Zonnetje erbij... heerlijk! 's Avonds koelt het wel behoorlijk af en is het, net als in Nederland, vroeg donker. Toch lengen de dagen alweer. Wat ons opvalt is dat er deze winter veel Europeanen in Tunesië zijn. Veel Engelsen en Duitsers. Maar ook Fransen en Italianen zie je hier veel. Velen van hen verblijven met een package deal zo'n maand of drie/vier in een van de vele hotels hier. De meesten ontvluchten het winterklimaat én hun energierekening. Ook lijken er steeds meer Europeanen zich hier permanent te vestigen. Ze hebben verhalen waar ik mij sterk in herken. En weet je, met zelfs alleen een AOW kun je hier een prachtig leven hebben. Een heel wat 'rijker' leven dan waar dan ook in Europa.

Eenvoudiger en voordeliger... Als je hier bijvoorbeeld gebeten wordt door een kwal dan grijp je hier niet naar een duur farmaceutisch zalfje, maar gaat er gewoon een tomaat op. Het sap van een Aloe Vera gaat op je gezicht. Helpt tegen rimpels (moet je niet de hele dag blijven fluiten natuurlijk en oh ja, roken helpt ook niet mee) en het geeft ook nog eens een natuurlijke bescherming tegen de zon. Ik ben hier nog niet ook maar één keer verbrand. Daarnaast kun je het sap van de Aloe Vera ook nog eens als haargel gebruiken.

De Prickly Pears die je hier overal ziet wordt in het Nederlands de cactusvijg genoemd (ja Corrie, ik zit eindelijk aan de vijgen haha). Het is een van mijn favorieten! Superlekker vind ik deze superfood. Het is een heilzaam fruit. Werkt cholesterol verlagend, hydrateert, bevat ongelooflijk veel vitamines, remt je eetlust bij snack-attacs, helpt zelfs bij klachten van een kater en zo nog wat meer. Ze groeien hier overal langs de weg en langs het strand en met het juiste gereedschap (ze zijn nogal stekelig... prickly) kun je ze zelf plukken.

Voor het koken worden bijna dagelijks infectie-remmende kruiden gebruikt als curcumin en zwarte peper. Sterke antioxidanten. Geen vitamine supplementen nodig. Daarnaast doet de zon natuurlijk ook veel. Kon ik in Nederland nog wel eens wat neerslachtig zijn als de blaadjes weer gingen vallen; hier sta ik elke ochtend blij en opgeruimd op.

Het leven hier is gewoon eenvoudiger en dat houdt het allemaal lekker simpel en overzichtelijk. Voor iemand die niet van regels houdt... heerlijk!

Perfectie versus Fun

Wat mij hier opvalt is dat de dingen vaak niet perfect zijn, maar je ziet veel creativiteit in wat dingen leuk maakt. Zo gingen we laatst met vrienden midgetgolfen. Glow in the dark MiniGolf. Helemaal bovenin een winkelcentrum in de Medina in Sousse. Wat wachtte ons daar een verrassing! We stapten een andere wereld binnen. De liefde waarmee alles gemaakt was spatte er vanaf. Het is allemaal niet perfect, maar écht ontworpen op basis van de Fun Factor. Dat zie je hier ook vaak met strandtentjes. Er is niet veel geld beschikbaar om het perfect te maken, maar de gevoelsfactor voor sfeer en plezier voert de boventoon. Ik word daar ongelooflijk blij van.

Ook het dierenasiel dat wij een warm hart toedragen struggelt om te overleven. De Italiaanse oprichtster Titziana is een powervrouw die haar leven heeft gewijd aan het opvangen van alle katten en honden die haar nodig hebben. Ze heeft het voor elkaar weten te boksen om contracten af te sluiten met diverse hotels in Sousse. Daar kan nu dagelijks overgebleven voedsel opgehaald worden. Vrijwilligers en een aantal dierenartsen helpen om het asiel overeind te kunnen houden. Er zijn zo ongelooflijk veel honden en katten. Ze leven allemaal samen, sommigen fit, anderen gehandicapt en natuurlijk is het er best een bende, maar de sfeer is zoooo puur. Ook daar stap je een andere wereld binnen. En alhoewel een asiel ook een droevige ondertoon kent heerst er toch een hele vrolijke sfeer. Het leven voor de dieren hier op straat is heel wat schrijnender.

De welvarendheid van een land kun je veelal aflezen aan hoe ze met dieren omgaan. Gelukkig wil de Tunesische president Kaïs Saïed hier beleid op gaan aanpassen.

2024

Ik ben dit nieuwe jaar toch maar mooi goed begonnen. Het eerste blog is al bijna af. De volgende keer zal ik er aan denken om wat te schrijven over wat wij hier zoal eten. Meerdere mensen hebben mij daar al naar gevraagd. Zolang ik het zelf maar niet klaar hoef te maken eet ik hier geweldig! En leuke foto's maken van eten lukt ook nog wel.

Een leuker onderwerp voor mij zal muziek zijn. Een van mijn voornemens is om mijn Spotify lijsten weer eens bij te gaan werken. In Nederland speurde ik bijna dagelijks naar nieuwe muziek. Nu heb ik al anderhalf jaar lang geen nieuwe muziek meer geluisterd en zijn mijn muzieklijsten niet meer bijgewerkt. Wél heb ik regelmatig een van die lijsten opstaan. Wat ben ik blij dat Nizar destijds mijn boxen heeft meegenomen naar Tunesië. Femke en Nizar luisteren veel muziek in de auto en zo heb ik ook veel Tunesische muziek leren kennen. Leuk om daar misschien eens wat over te schrijven? En allicht ga ik de komende weken dan aan de slag om een Spotify List te maken met Tunesische artiesten?

We gaan het zien... of beter gezegd... je gaat het horen?